domingo, 30 de septiembre de 2007

#libros #historia | Pioneros de los homosexual


Pioneros de los homosexual / Karl Heinrich Ulrichs, Karl-Maria Kertbeny, Magnus Hirschfeld ; edición y traducción de Ibon Zubiaur Mirantes
Anthropos, Barcelona : 2007 [09]
160 p.
Colección: Huellas ; 29

Colección: Problemas, la complejidad negada
ISBN 9788476588406
/ ES / DE* / ENS
/ Alemania / Historia – Siglo XIX / Heterosexualidad / Homofilia / Homosexualidad / Sociología

La historia de las categorías "homosexual" o "heterosexual" es reciente y poco conocida: surgen en los territorios alemanes en el último tercio del siglo XIX, cuando unos cuantos pioneros se oponen a la penalización del sexo entre varones apelando a la naturaleza diferente de ciertas personas y trazando así el perfil de una nueva minoría. Esta edición, preparada por Ibon Zubiaur, presenta por primera vez en castellano a los grandes pioneros de lo homosexual (K.H. Ulrichs, K.M. Kertbeny, M. Hirschfeld) junto con una esclarecedora introducción que los ubica en su contexto y extrae algunas lecciones incisivas.

Pioneros de lo homosexual
Rafael Arribas | El Arco de Papel, 2010-12-23

http://elarcodepapel.blogspot.com.es/2010/12/pioneros-de-lo-homosexual-kh-ulrichs-km.html

Si hoy día hablamos de la homosexualidad y hacemos distinción entre heterosexual y homosexual, con todos sus matices, se lo debemos a tres alemanes. Dicho así de manera tan tajante, podría interpretarse como falacia o exageración lo que en realidad aconteció. Porque la homosexualidad, como aspiración humana que enfoca su deseo hacia personas del mismo sexo, no tuvo cabida en la mentalidad del hombre antiguo, hasta que Ulrichs, Kertbeny y Hirschfeld comenzaran a definirla, nada menos que en el último tercio del siglo XIX. Hasta entonces, no había homosexuales, sino seres, hombres fundamentalmente, que mostraban una conducta pervertida practicando la sodomía con otros hombres. Y punto.

Pioneros de una nueva minoría, ignorada hasta ese momento, los escritos de Ulrichs, Kertbeny y Hirschfeld constituyen un alegato bizarro e inteligente cara a dos frentes abiertos por aquella época: la penalización de la actividad homosexual y la patologización de su conducta, impulsada por la emergente ciencia psiquiátrica. Son, por tanto, el germen de una corriente que, a partir de entonces, inaugura un discurso dotado de coherencia y reformismo a favor de la despenalización de la práctica sexual entre varones y, lo que es más importante aún, generará la paulatina redención del llamado tercer sexo, una nueva categoría humana dotada de una naturaleza diferente: en este caso, la de los hombres que legítimamente aman a otros hombres.

“¡Ay, si me fuera posible, siquiera por un instante, trasladaros al interior de nuestra alma, de modo que sintieseis lo que sentimos al ver en su esplendor a un hombre joven…!”. Con estas palabras, llenas de sinceridad y valentía, inicia Ulrichs su “Vindex” o informe expuesto ante el congreso alemán de juristas, junto a tres cartas que el abogado dirige a sus familiares, confesando su ‘uranismo’. El políptico documental presente en este libro se completa con las argumentaciones del escritor Karl Maria Kertbeny (contra el art. 143 del Código Penal prusiano que condenaba los actos que él define como homosexuales) y del médico Magnus Hirschfeld (Safo y Sófocles, la fundación del Comité científico-humanitario y acerca el sexo intermedio). Tres biografías llenas de intensidad y coherencia quedan unidas, en suma, por un común denominador: la búsqueda de la identidad homosexual.

La edición cuenta con un magnífico y esclarecedor estudio preliminar de Ibon Zubiaur, profesor de Literatura y Ética en la universidad de Tubinga, a quien debemos la primera traducción española de estos informes tan elocuentes como hasta ahora inaccesibles para el gran público e incluso ignorados por la mayoría de estudiosos. Por fortuna, el lector español ya podrá percibir de primera mano toda la intensidad de su valor histórico, que los convierte en documentos imprescindibles a la hora hablar de la identidad homosexual con un mínimo rigor.

#libros #homosexualidad #lesbianismo | Conciencia de un singular deseo : estudios lesbianos y gays en el estado español


Conciencia de un singular deseo : estudios lesbianos y gays en el estado español / Xosé M. Buxán (comp.)
Barcelona : Laertes, 2007 [09]
338 p.
Colección: Rey de bastos ; 27
ISBN 9788475842981 / 11,87€

/ ES / ENS / REC / UVI
/ Arte / Cultura / Historia / Homosexualidad / Lesbianismo / Literatura / Política / Sociología / VIH-Sida
Biblioteca UPV/EHU
http://millennium.ehu.es/record=b1235775~S1*spi

“Os estudios gais e lesbianos en España” fue un Curso de Verano que se celebró en la Universidade de Vigo en 1995. Aquel curso se significó por ser el primero de sus características que se celebraba en el Estado español, y en el que se dieron cita las investigadoras/es que en el ámbito hispánico constituyen auténticas puntas de lanza en lo que se refiere al estudio de la homosexualidad femenina o masculina en la literatura, la sociología, el arte, la historia, la política o el sida. Ahora, dos años después de aquella reunión universitaria, nace este libro, “Conciencia de un singular deseo”, que es el resultado, madurado y revisado, de los trabajos presentados en aquellos tres días del mes de julio en Vigo. Estudios éstos que son tentativas, ensayos de aproximación y (re)descubrimiento, también de concienciación que, por vez primera, reúnen a quienes trabajan desde la Universidad en ese deseo singular, diferente, aún ignoto y virgen en muchos aspectos debido a la insidia y al prejuicio académico. Y es que aún son muy pocos -en comparación con lo producido en áreas como la anglosajona, con sus abundantes y muy extendidos “Lesbian and Gays Studies”- los estudios científicos, las tesis y tesinas que en la península ibérica investigan la presencia de la homosexualidad masculina y femenina en las diferentes ciencias, por eso conciencia de un singular deseo quiere ser el germen de una futura cosecha rica en elaboraciones y lecturas de lo lesbiano y lo gay. Y este libro sabio e imprescindible, esta conciencia de un singular deseo, es el magnífico pórtico de un trabajo riguroso y profundo en algunos tramos de ese inmenso caudal cultural del que son depositarias lesbianas y gays.

domingo, 16 de septiembre de 2007

#hemeroteka #lgtbi | Arritxulon, askatasuna kutsatzen

Arritxulon, askatasuna kutsatzen
EHGAM XVI. Les-gay-trans Kanpaldia egiten ari da, laugarrenez Arritxulon
Olatz Mitxelena | Oarsoaldeko Hitza, 2007-09-16 / EHGAMDOK webgunean jasota:
https://ehgamdok.wordpress.com/2007/09/16/berria-ekitaldiak-arritxulon-askatasuna-kutsatzen/ 

Laugarrenez bildu dira EHGAMeko kideak Arritxulon, XVI. Les-gay-trans Kanpaldian. 65 lagun inguru daude aterpetxean, ostiraletik, eta gaur emango dituzte bukatutzat kanpaldiaren baitan antolatutako ekimenak. Kanpaldiarekin ematen diote EHGAMeko kideek urtero hasiera ikasturteari, eta, aurten gainera, ikasturte berezia dute, taldea sortu zeneko 30. urteurrena betetzen baita. Horregatik, 30. urte kutsatzen irakur daiteke kanpaldira bildutakoei ongietorria egiteko jarri duten pankartan.

Urtero legez, ludikotasuna eta eraketa uztartu dituzte astebururako antolatutako ekimenetan. Herenegun Aluaren Algara taldearekin egin zuten festa, eta atzo, goizetik, norberak nahi zuen horretan eman zuen denbora: batzuek mendi buelta eman zuten, beste batzuek autodefentsa ikastaroan parte hartu zuten, eta beste asko, patxadan egon ziren, lagunartean, inguruak eskaintzen dituen aukeraz gozatuz.

Bitartean, antolatzaileetako batzuk atzo gaueko ikuskizunerako beharrezko guztiak prestatzen aritu ziren. Tartean zen taldeko kide Mikel Martin: «Gaur [atzogatik] Yogurinha Borovaren emanaldia dugu. Transformista itzela da, eta lagun handia. Gure hastapenetako kanpaldietan eman zion hasiera bere ibilbideari».

Baina gaueko festa bitartean, askok prestatutako tailerretan parte hartu zuten. Hala nahi izan zuten emakumeek autodefentsari buruzkoak ikasi zituzten. Emakumeen kontrako erasoen aurrean, indarraren erabilpenetik haratago, autodefentsaren gakoei buruz hausnartzen aritu ziren, saio praktikoan. «Ezetz esaten ikastea, norbere burua maitatzea, norberak bere armak erabiltzen jakitea…» azaldu zituzten gakoetako batzuk dira.

Arratsaldean, beste hiru tailer egin zituzten. Emozioek osasunarengan duten eraginari buruzkoa izan zen bata, jolasak egin zituzten beste batean, eta batukadaz gozatu zuten hirugarren tailer batean.

Gaur, bukatzeko, Oiartzun, Luberri eta Herri Musikaren txokoa bisitatu asmo dituzte.

30 urtera, bada zeregina
«Gure aldarrikapenak zaharrak dira: sexu librea, Euskal Herria librean. Euskal Herria homofobiatik, lesbofobiatik eta transfobiatik libre», zioen Martinek, beste urtebetez kanpaldian biltzearen arrazoiengatik galdetuta. «Gure antolakuntzak gizarteko beste talde batzuk kutsatzen jarraitzeko aukera emango digu».

Taldea sortuz geroztik, «bide luzea» egin dutela aitortu arren, lanean jarraitzeko beharra argi du Martinek: «Lanean jarraitu behar dugu, egunen batean, pertsona guztiek aurreiritzirik eta erasorik gabeko sexualitateaz gozatzeko aukera izan dezaten».

viernes, 14 de septiembre de 2007

#hemeroteka #lgtbi | Mikel Martin · EHGAMeko kidea: «Bestelako sexu aukerentzat plan aktiboak behar dira eskoletan»

Berria / Mikel Martin 16.eko kanpaldiaren kartelekin //

Mikel Martin · EHGAMeko kidea: «Bestelako sexu aukerentzat plan aktiboak behar dira eskoletan»

EHGAM erakundeak 30 urte bete ditu aurten. Gaur hasiko da 16. kanpaldia. Mikel Martinen iritziz, ekimen hori erabat finkatuta dago.
Ion Olano | Berria, 2007-09-14 / EHGAMDOK webgunean jasota:
https://ehgamdok.wordpress.com/2007/09/14/elkarrizketa-mikel-martin-%c2%b7-ehgam-bestelako-sexu-aukerentzat-plan-aktiboak-behar-dira-eskoletan/ 

EHGAMek gaur, bihar eta etzi Oiartzunen (Gipuzkoa) egingo duen kanpaldia prestatzen ari dela jaso du Mikel Martinek BERRIA. Aurten hamaseigarren kanpaldia izan arren, hasiberriaren ilusioa nabari zaio.

Aurten berriro. Zergatik?
Uste dugu jendeak honetarako gogoa duela, eta guk ere interes handia dugu. Era berean, kurtso berria abiatzeko seinalea da guretzat. Kanpaldian lagunekin elkartu nahi dugu, elkar sentitu, giro askean. Espazioa eta denbora elkarbanatu, bizi erritmo ezberdin batean gozatzeko. Eskatzen dugun konpromiso bakarra ondo pasatzea da.

Aurten izango da kanpaldia egiten dugun 16. urtea. Beste urte batzuetan bezala, Arritxuloko aterpetxean egingo dugu, Oiartzunen (Gipuzkoa). Oraingoz, badakigu ez dela soilik Euskal Herriko jendea etorriko. Esaterako, Aragoitik (Espainia) etorriko dira batzuk.

Zein helbururekin antolatu duzue aurtengo kanpaldia?
Pixkanaka, jarduera berriak txertatzen ari gara kanpaldiko egitarauan. Aurten, adibidez, gogo eta osasun egoerak sistema immunologikoan nola eragiten duen ikasteko tailer bat antolatu dugu. Elkarteko emakumeei esker, emakumeentzako defentsa ikastaroa ere berreskuratu dugu. Badago beste tailer berezi bat sexualitateari buruzkoa: Sexu alaia du izena. Horrez gain, jostailu erotikoen erakusketa egingo dugu. Gainera, Sentsualitatea, sexualitatea, segurtasuna izeneko tailer bat ere prestatu dugu. Egingo dugun beste gauza berezi bat txikiak gineneneko jokoak berreskuratzea izango da, baita gu baino zaharragoak diren jokoak ere.

Gaur gauean talde berezia izango dugu gurean: Aluaren Algara. Bihar, berriz, urtero bezala festa egingo dugu. Festa horretan egingo du emanaldia transformista bikain batek: Yougurinha Burova da bere izen artistikoa. Batukada tailerra ere izango dugu, eta natura gustuko duenarentzat, mendi ibilera leunak antolatu ditugu. Etzi, gogoa duenarentzat, Oiartzunera egingo dugu bisita. Oro har, ondo ateratzea espero dugu. Eta kanpaldira etorri nahi duenak jakin dezala: parte hartzea ez da kanpaldian egoteko ezinbesteko baldintza.

Urte hauetan guztietan, belaunaldi berriak joan al dira kanpaldira?
Batez besteko adina 28 urteren inguruan dabil. Azken urteotan, neska-mutilak paretsu etorri dira, eta batzuetan neska gehiago. Lehenengo urteetan ez zen horrela, gizonezkoak ziren nagusi. Aurten Oiartzunen egingo da berriro; kanpaldia beste herrialdeetan egiteko gogoa daukagu, baina ez da erraza.

Hamaseigarrena da aurtengo kanpaldia. Zein bilakaera izan du ekimen honek?
Uste dugu ekimen hau finkatuta dagoela dagoeneko. EHGAMek urte osoan egiten duen beste edozein ekimen bezain finkatuta. Urteotan nabaritu dugun aldaketa, lehen aipatutako emakumeen presentziaz gain, transexualena izan da. Izan ere, transexualen presentzia haziz joan da kanpaldiz kanpaldi, ez soilik maila teorikoan, errealitatean baizik.

EHGAMek 30 urte bete ditu aurten. Zeintzuk dira, egun, erakundearen erronkarik nagusienak?
Autoantolaketan sinesten jarraitzen dugu. Erakundeen parte hartze aktiboa eskatzen jarraituko dugu, baita ikusgaitasuna bultzatzeko ekintzak antolatzen ere. Iraultza sexuala, beharrezkoa dena, egiteke dago. Bestelakotasun sexualentzako plan aktiboak egin behar dira eskoletan, EHGAMen heziketa da bidea leloa errealitate bihur dadin. Izan ere, homofobia egon badago, eta alde askotatik egin behar zaio aurre. Erakunde batzuengandik ezin dugu gehiegi espero, beraz geuk esku hartu beharko dugu.

Homofobia eta lesbofobia indartsu al dira, oraindik, gure artean?
Euskal Herrian izan diren erasoetatik haratago, homofobia mundu ikuskera baten parte da, gutxiengo sexualak baztertzen dituena. Horri aurre egiteak lan handia eta konkretua eskatzen du. Hedabideetan txantxa homofoboak egiten dituzte; lantokietan, homofobia eta matxismoa darien hitzarmenak sinatzen dituzte. Tristeena da kontu honi ez zaiola behar duen garrantzia ematen. Errazagoa da pentsatzea: «Honek ez du zerikusirik nirekin».

Azken urteotan zein urrats positibo egin dela uste duzu?
Orokorrean ikusgaitasun gehiago lortu dugu. Era berean, gainontzeko elkarteak irazkorragoak dira gaiarekin, askok bere egin dituzte lesbiana, homosexual eta transexual mugimenduaren aldarrikapenak. Hala ere, berriz nabarmendu nahi dugu kontzientzia askapena eta aurreiritzien desagerpena ez dagokiela soilik kaltetuei, ezinbestekoa dela gizarteak aldarri horiek bere egitea: politikariek, idazleek, irakasleek, sindikatuek, gazte erakundeek, hedabideek…

Azken urteotan garrantzitsua izan den beste kontu bat nazioarteko homosexual, lesbiana eta transexualek jasaten dituzten egoeren ezagupena izan da: esaterako, Polonian oso egoera gogorra dute, Iranen debekua sufritzen dute, eta Hego Amerika ere ez dugu begien bistatik galdu behar. Gutxiengo sexualen kontrako jazarpenaren aurrean arreta eta konpromisoa eskatzen dizkiogu gizarteari.