viernes, 6 de julio de 2018

#hemeroteka #lgtbi | Beñat Gachen. Les Bascos elkarteko presidentea: “Ez dugu maitasun hitzik nahi: maitasun frogak nahi ditugu”

Irudia: Iparrealdeko Hitza / Beñat Gachen
Beñat Gachen. Les Bascos elkarteko presidentea: “Ez dugu maitasun hitzik nahi: maitasun frogak nahi ditugu”.
Iparraldeko Hitza, 2018-07-06

http://iparraldekohitza.eus/2018/07/06/ez-dugu-maitasun-hitzik-nahi-maitasun-frogak-nahi-ditugu/

Frantziako Gobernuarekin mesfidati da Beñat Gachen. Sinesgarriak izan daitezen, ekintzak eskatu dizkie politikariei. Les Bascos elkarteak heldu den ikasturterako dituen proiektuak azaldu ditu.

750 pertsona elkartu ziren joan den larunbatean Biarritzen urtero antolatzen duten LGTB harrotasunaren martxan. Han zen Beñat Gachen (Urruña, 1957), Les Bascos elkarteko presidentea. Udan pausa hartu aitzin antolatu duten azken ekitaldietako bat izan da.

Nola iragan da ikasturtea LGTB kolektiboaren aldarrikapenei dagokienez?
Nire ustez, Macronen bost urteko agintaldiari begira beroketa urte bat izan da. Zehazki gai bat espero dugu harengandik: medikuntza bidez lagundu haur sortzea (PMA). Hauteskunde kanpainan LGTB mugimenduari gutun bat idatzi zion bere maitasuna erakutsiz, baina guk ez dugu maitasun hitzik nahi: maitasun frogak nahi ditugu. Gaur egun, bioetika gaiez arduratzen den aholku batzordearen esku dago gaia; urrirako eman beharra du bere iritzia, eta hortik Frantziako Gobernuaren lege proiektu bat atera beharko litzateke. Gure beldurra da azken momentuan gibel egin dezaten.

Konfiantza falta ageri zaizu.
Hori da arazoa Macronen “era berean” formularekin; bukaeran izorratuak gara. Gutuna idatzi zigun zenbat maite gintuen errateko, eta, era berean, bikote homosexualen ezkontza eskubidearen kontrako Frantzia umiliatua izan zela erran zuen. Hitz kontrajarriak dituzte etengabe. Osasun ministroak erran zuen aitzina eginen zutela, baina, berehala, Barne ministroak hitz hartu zuen errateko ez zela lehentasun bat. Horrez gain, urte guzian zehar kontrako keinuak izan ditugu: Macronen hitzak, estatuaren eta Elizaren arteko lotura hobetu behar dela erranez; erlijio taldeak lobby-en zerrendetatik kendu dituzte eta nahi bezala joan daitezke diputatuei presio egitera… Kontsentsu bat lortu behar dela dio Macronek, baina badakigu hori ez dela posible. Ausardia erakutsiko dute, edo ez.

Ez dea jarrera elektoral bat?
Macronek anitz neurtzen du hori, eta azkenaldian ageri da eskuin kontserbadorearen bozak irabazi nahian ari dela. Ez dakit zer gertatuko den, baina argi da adi egon beharko dugula. Hauteskundeen arabera ari bada, badaki eskuin kontserbadoreak guk baino boz gehiago emanen dizkiola. Gure aldetik, ikasturte berriarekin mobilizazioa azkartuko dugu, eta zabaldu ere bai. Ezkontza eskubidearentzat bezala kolektibo zabal bat sortuko dugu, eztabaida ez dadin gelditu LGTB mugimenduaren barnean soilik.

Frantziako Gobernuko ministro bat baino gehiago agertu da azken asteetan LGTB mugimenduaren alde eginez harrotasun martxaren harira. Pinkwashing-a egitea leporatu diete batzuek.
Arazoa da politikariekin beti dela pinkwashing-a. Gure iritzia da engaiamendu oro dela baikorra, formala izanik ere. Hasieran erraten nuena: hitzak ez, frogak nahi ditugu. Ez du balio LGTBen alde mintzatzeak gero neurririk hartzen ez badute. PMA konkretua da, adibidez. Horiek hola, eraikinetan banderak ezartzea, bidegurutzeak tindatzea eta horrelakoak sinpatikoak dira, baina ez dira arazoaren funtsa. Ongi da, baina gu ez gara horrelako gauzentzat borrokatzen. Ez dugu irudi bat nahi: ekintzak nahi ditugu.

LGTB mugimenduko ahots batzuk altxatzen ari dira harrotasun martxaren “despolitizazioa” salatzeko ere.
Nik uste dut kritika guziak legitimoak direla, gehienetan errealitate bati erantzuten diotelako. Kontua da gure artean ez zatitzea; bestela, hilak gara. Guk, konkretuki, horrelakoetan, ekintzekin erantzuten dugu. Ipar Euskal Herrian lan handia egiten dugu etorkinei begira, harrera egiten diegu. Biziki egoera zailak bizi dituzte, ez dutelako nahi beren komunitateak jakin dezan LGTB direnik; azken bi urteetan 54 pertsona segitu ditugu. Gehienek ez dute asilo eskubidea lortzen. Galdetzen diete frogatzeko LGTB direla; erokeria bat da. Biziki galdera zehatzak eta zorrotzak egiten dizkiete haien bizitzari buruz, baina homosexualitatearen Mendebaldeko ikuspegi batetik.

Gure helburua da LGTB borrokan garrantzitsuak iruditzen zaizkigun gaiak aitzinaraztea. Baina LGTB borroka ez da gure eskubideen aldekoa baizik, balio batzuen aldeko borroka da. Bada instituzionalizatzeko arriskua, baina guk horrekin jokatzen dugu. Alde batetik, instituzioen onarpena lortu eta gai batzuk haiekin elkarlanean lantzea, eta, bestetik, gure balioen aldeko borroka bat eramatea egunerokoan.

Ipar Euskal Herrian homofobiak gorakada izan duela salatu zenuten. Zertan da egoera?

Gorakada ez dakit, baina bada homofobia bat bertan dagoena. Mota anitzetakoa da. Ez da bereziki eraso fisikorik, nahiz eta berriki Angeluko ligatze eremu batzuetan izandako mehatxuen berri izan dugun. Guk lantzen ditugun dosierren arabera neurtzen dugu; parte bat besterik ez da, guregana etortzeko urratsa egiten dutenena. Azken hiru urteetan hauek dira datuak: hamabi homofobia kasu eskolan, 24 lan eremuan, 28 auzo eremuan, hiru aterpetze egituretan. Homofobia hor da, beti egon den gisan; hala ere, azkenaldian solas batzuk askatu dira, arrazakeriarekin gertatzen den ber gisan.

Urrirako jardunaldiak prestatzen ari zarete.

Zahartzaroaren gaiari helduko diogu berriz. Urriaren 20an izanen da, Hendaian. Akitania mailakoa izanen da, eta Hego Euskal Herriko elkarteek ere parte hartuko dute. Badira bereziki LGTB komunitateari lotu gaiak: adineko anitz armairura itzultzen dira zahar etxeetan sartzean, hiesarekin iraun duen lehen belaunaldia zahartzarora iristen ari da… Baina badira gizarte guzia ukitzen duten gaiak ere, etxebizitzarena bezala.

Gazteei begirako lanketa bat ere iragarri duzue.

Gure elkartearen arazo nagusietako bat da. Lizeoko gazte batzuk hurbiltzen zaizkigu, baina unibertsitatera sartzean Ipar Euskal Herritik joaten dira. Ikasturte berriarekin lanketa hasi nahiko genuke, eta elkarteko gazteenen esku utziko dugu. Le Refuge elkartearen antena bat sortzea pentsatua genuen, larrialdi egoeran diren gazteak aterpetzeko, baina ideiaz aldatu dugu: egokiagoa iruditzen zaigu tokiko aterpetze elkarteekin elkarlanean aritzea, bertako jendea sentsibilizatu eta homosexualak gizartean integratzeko.

Emazte talde bat sortzeko ideia ere baduzue.
Talde feministekin tentsioak izan ditugu, talde maskulino gisa ikusten gaituztelako. Eta hein batean arrazoi dute, gu ere ohartu gara lan handia dugula egiteko. Gazteen kasuan bezala, Les Bascoseko emazteek beren gain hartuko dute, eta emazteen eskubideen aldeko talde bat sortuko dugu gure elkartearen barnean. Gizonek ere parte hartzen ahalko dute, baina bozeramaileak emazteak izanen dira. Apezpikuaren kontra egiteko zilegia eta sinesgarria izan naiteke, baina beste gai batzuetan ez dut lekurik.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

Nota: solo los miembros de este blog pueden publicar comentarios.